Sluit deze website meteen
Wis geschiedenis
0800 2000 Advies, ondersteuning en melden bij (vermoedens van) kindermishandeling en huiselijk geweld
112 Bij een levensbedreigende situatie
24/7 24/7 gratis gratis

De verbinding leggen tussen twee verschillende werelden (5 jaar VTNOG)

Lia Jak is in 2010 als vertrouwensarts begonnen bij het Advies-en Meldpunt Kindermishandeling (AMK), destijds onderdeel van Bureau Jeugdzorg. Na de oprichting van Veilig Thuis (een samenvoeging van het AMK en het Steunpunt Huiselijk Geweld) is ze in 2016 bij Veilig Thuis Noord Oost Gelderland komen werken.

“Het mooie van Veilig Thuis vind ik dat we ons bezig houden met álle leeftijdsgroepen, van -9 maanden tot 100+ jaar. Elke casus is weer an­ders en vraagt ook om een andere aanpak, dat maakt ons vak enorm uitdagend.”

Onbekend beroep
De functie van vertrouwensarts is uniek. Tot nu toe kent alleen Veilig Thuis deze functie. “Ik zou graag zien dat ook de Raad voor de Kin­derbescherming, de Gecertificeerde Instelling en de gemeente met vertrouwensartsen, dat wil zeggen ‘artsen met expertise op het gebied van kindermishandeling en huiselijk geweld’, hier mee gaan werken. We missen medische expertise bij deze belangrijke samenwerkings­partners. Het is best nog een onbe­kend beroep, vertelt Lia, maar we zijn druk bezig meer bekendheid te geven aan het vak. Er is een nieuwe opleiding ontwikkeld voor vertrou­wensartsen bij de NSPOH (Nether­lands School of Public & Occupa­tional Health) in Utrecht, waaraan ik verbonden ben als instituutsop­leider. Zo maken we een nieuwe professionaliseringsslag en werken we aan een officiële registratie als vertrouwensarts.”

Betrokken van A tot Z
Maar wat doet een vertrouwensarts binnen Veilig Thuis? Ze zijn ad­viesgever voor artsen en andere professionals uit de medische en paramedische wereld. “Samen gaan we in gesprek waarin wordt bepaald of een melding noodzakelijk is of dat er eerst nog andere stappen gezet kunnen worden om de cli­ënt te helpen.” Bij meldingen met veel medische componenten, zoals bijvoorbeeld letsel bij een jong kind, gaat de vertrouwensarts ook zelf in gesprek met ouders, benadert betrokken medische hulpverleners en zorgt dat er medisch-forensisch onderzoek wordt gedaan als dat no­dig is. Een vertrouwensarts kent de medische wereld goed, dat is een groot voordeel. “Naast de medische inhoud kennen wij het medisch-juri­disch kader en weten we wat er wel en niet van een (para)medische pro­fessional gevraagd kan worden.” Lia vertelt dat dit slechts een deel van haar rol is. Ook het ondersteuning bieden aan de medewerkers van de regioteams van Veilig Thuis en Team Toegang is heel belangrijk en daar­naast behoort regelmatig overleg over casuïstiek met de ziekenhuizen in de regio, voorlichting geven aan het (para)medisch netwerk en inter­ne kwaliteitsadvisering tot de taken. “We zijn dus van A tot Z betrokken. We hebben een adviesfunctie, en tegelijkertijd doen we ook uitvoe­rend werk, zijn we betrokken bij kwaliteit en beleid en hebben we een netwerk te onderhouden.”

Samen de veiligheid borgen
Dat netwerk én samenwerken is trouwens enorm belangrijk, vertelt Lia. “Intern zijn we samen met de medewerkers van de verschillende teams en gedragswetenschappers verantwoordelijk om de veiligheid voor de cliënt te borgen; hierbij is ieders expertise van belang. Daar­naast is de schakel met externe professionals essentieel, zowel de medische als de niet-medische, om tot een gezamenlijk geïntegreerd plan te komen. Dat vraagt echt om een verbinding van twee verschillen­de werelden, met andere werkwij­zen en expertises.”

Alle generaties
Het is mooi om te zien dat vertrou­wensartsen nu ook bij volwassenge­weld en ouderenmishandeling een rol hebben gekregen binnen Veilig Thuis, vertelt Lia. Het AMK was alleen gericht op een vermoeden van kindermishandeling. Nu zien we patronen door de generaties heen. De aanpak van met name ouderen­mishandeling heeft de laatste jaren veel aandacht gekregen en dit is ook doorgedrongen in de medische wereld. “Er is veel gedaan aan een betere bewustwording en signale­ring, en dit te borgen in een werk­wijze; zoiets heeft tijd nodig”. Door het aanscherpen van de meldcode en de hoeveelheid maatschappelijke aandacht ziet Veilig Thuis dat het aantal meldingen en adviesvragen groeit, ook van artsen. Op de vraag hoe Lia het werken bij Veilig Thuis bevalt, is het antwoord: “We hebben een prachtig en uitdagend vak. Ons werk is erg afwisselend, elke situatie is weer anders en ik heb hele fijne collega’s om me heen.” Ze vindt het prettig dat er regioteams binnen Veilig Thuis zijn, omdat deze mede­werkers de betreffende gemeenten kennen. “Zij zijn voor ons echt de ‘linking pin’ naar de gemeenten, want wij houden ons bezig met de casuïstiek uit álle 22 gemeenten die onder Veilig Thuis Noord Oost Gel­derland vallen; dat zouden we zonder hen niet kunnen.”

Dit interview is gepubliceerd in het magazine ‘5 jaar Veilig Thuis Noord Oost Gelderland’. Klik hier om het magazine te lezen.